حکیم عمر خیام نیشابوری :

با تو به خرابات اگر گویم راز
به زانکه به محراب کنم بی تو نماز

ای اول و ای آخر خلقان همه تو
خواهی تو مرا بسوز و خواهی بنواز

*****

مي خوردن و شاد بودن آيين منست
فارغ بودن ز كفر و دين دين منست

گفتم به عروس دهر كابين تو چيست
گفتا دل خرم تو كابين منست

*****

از کوزه‌گري کوزه خريدم باري
آن کوزه سخن گفـت ز هر اسراري

شاهي بودم کـه جام زرينـم بود
اکـنون شده‌ام کوزه هر خـماري

می ترسم    اگر    دوا    بگیرم   بروم

با دست   شما   که   پا   بگیرم  بروم

ای خوب   به خواب من نیا امشب هم

می ترسم   اگر   شفا   بگیرم    بروم

من عکس تو ام ظهور میخواهم شد

تاریکم .غرق نور میخواهم شد

هرجا گرهی است باز کن ! اما نه

من آن گرهم که کور میخواهم شد

امشب من  و این   پنجره ی  فولادی

قلبی   که دخیل  بسته ام  باشادی

ای عقل! که دیرت شده !  برخیز برو

ما   بنده ی   عشقیم   برو     آزادی

امروز  که من  مسافر چشم تو ام

با شبنم  اشک  زائر   چشم  تو ام

ای دوست ببخش کم بضاعت بودم

این   بار دوبیت  شاعر  چشم تو ام

خاکیم اگر ... راه تورا میبوسیم

آیینه اگر....آه تورا میبوسیم

دیروز نبودیم به پابوسی تو

امروز قدمگاه تو را میبوسیم

شاید   بشود  هزار   پاکت   نامه

چندی   که نوشته ام  برایت نامه

امروز که مشتاق  زیارت شده ام

بنویس تو هم دوخط  رضایت  نامه

از آن    شبی  که    با   غزل تو را  صدا زدم

به   روی   هرچه   غیر چشم تو خط خطا زدم

در    ابتدای   مشق   عشقم   و تو خط آخری

به  تو  رسیده ام ببین چه سال ها که جا زدم

چگونه   میشود    به   چشمهایت ا عتماد کرد

خدای   من چه تهمتی به صدق چشم ها زدم

تو   در منی   همیشه مثل    روح شعر مثل غم

ببخش    کودکانه     حرف های    نا بجا    زدم

در   امتداد   بغض  و  شب . به اعتماد شانه ات

به    هرچه     تکیه گاه    سخت  پشت پا زدم

ببین    غزل   چه   عاشقانه   ریخت روی دفترم

دوباره     با  تو   حرف های   پاک و بی ریا زدم

مسیحا  ترین     روح درد آشنایم

برای    چراغانی       لحظه هایم

دعای      غزلواره          بودنت را

قسم   خورده بودی  بخوانی برایم

بیا     در مناجات  سوزان خواهش

ببین   موج خون می چکد از دعایم

و گرداب   مایوس چشمان سرخم

شنیده   است   امروز بی ناخدایم

بمان   تا   نگاه    سماواتی ات باز

در    این    موج  دلگیر باشد خدایم

بخند    آسمانی کن امشب دلم را

برویان   پر  شوق     از زیر      پایم