گل های سرخ پیرهنت را نفس بکش
من باغبان ِ زخمی پیراهن تو ام
بگذار میهمان غروب لبت شوم
من عطر دم کشیده ی آویشنِ تو ام
من خمره ای شکسته و تو خونِ تلخِ تاک
((آه ای شراب کهنه!)) من آبستن تو ام
کی می رسی که سخت مرا مبتلا کنی؟
کی می رسی؟ که تشنه ی نوشیدن تو ام
...........
آرام گر بگیر در آغوش سردِ من
آرامتر! بخواب! که من مدفن تو ام
.
.
.
نظرات شما عزیزان: